ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
قبلاً اشاره کردیم که علائم غیر حتمى در مشخص نمودن وقت ظهور کاربرد ندارد. درحالیکه وقتى نخستین نشانه از نشانه هاى حتمى مشاهده شد؛ همه چشم به راهان آن امام نور متوجه مىشوند که دوران تیره و تار غیبت به سرآمده، لحظه وصال فرارسیده، و خورشید تابان امامت در حال طلوع است تا پهن دشت گیتى را با نور خود منور سازد، و منطق وحى در شُرُفِ تکوین است. »وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها«؛ زمین با نور پروردگارش منور گردید.(21)
منبع: لزوم تفکیک علائم حتمى ظهور از علائم غیرحتمى
نوشته على اکبر مهدىپور
21. سوره زمر (39)، آیه 69.